Geschiedenis van het Paleis van Versailles

Op 24 augustus 1607 kwam de toekomstige koning van Frankrijk, de dauphin, Lodewijk XIII, voor het eerst naar Versailles om te gaan jagen. Toen hij zijn vader, koning Hendrik IV, vertelde dat hij een bos en weilanden vol wild had gevonden, werd het nieuws met vreugde ontvangen. Maar de arts die het bezoek documenteerde, Héroard, beweert dat de Dauphin pas in 1617 terugkwam. Nadat hij in 1610 tot monarch werd gekroond, keerde hij in 1621 terug naar de regio en ontwikkelde er al snel een voorliefde voor.

Het was omgeven door bossen waar de roep van fazanten, zwijnen en herten weergalmde, en het was gunstig gelegen tussen zijn hoofdverblijfplaats in Saint-Germain-en-Laye en Parijs. Tegen het einde van 1623 besloot koning Karel I een bescheiden jachthuis te bouwen voor nachtelijk gebruik; hij verbleef daar voor het eerst in juni 1624. De Maréchal de Bassompierre zei over zijn bescheiden landhuis: "Een gewone heer zou niet bijzonder trots zijn geweest op de constructie." Ter herdenking van zijn kroning in 1631 gaf Lodewijk XIII opdracht tot de wederopbouw ervan. Zoals de geschiedenis van Versailles zegt, wordt er gezegd dat tot 1634 de bouw gaande was, wat de basis legde voor het moderne paleis.

Lees ook: Het weer in Versailles

Het leven en de regering van Lodewijk XIV zijn onlosmakelijk verweven met die van de geschiedenis van Versailles. Hoewel de plek vóór Lodewijk XIV al eeuwenlang bewoond was, besloot hij pas nadat hij er een sterke voorkeur voor had, om het bestaande kasteel, dat door zijn vader was gebouwd als jachthuis uit baksteen en natuursteen, uit te breiden. Omdat de koning grootse visies had voor het kasteel en de omliggende bossen, besloot hij de rol van architect op zich te nemen en een kunstwerk te creëren dat voor altijd met zijn naam verbonden zou blijven. In oktober 1641 stuurde Lodewijk XIII zijn zoon en zijn broer naar Versailles om te ontsnappen aan een pokkenepidemie die zich had verspreid naar het paleis van Saint-Germain-en-Laye.

Aanbevolen lees: Top dingen om te doen in Versailles

Volgens de geschiedenis van Versailles stierf Lodewijk XIV in september 1715 en verhuisde het hof in december naar Vincennes en vervolgens tijdelijk naar Parijs. Na een periode van overdadige zorg raakte Versailles in verval. Om de twee weken werd de Grandes Eaux Fountain Display aangezet door de gouverneur van het landgoed om de goede werking ervan te garanderen. Het paleis was niets meer dan een toeristische trekpleister voor tsaar Peter de Grote, die er in mei en juni 1717 tweemaal kwam.

De jonge Lodewijk XV keerde pas op 15 juni 1722 terug naar Versailles, en dat was op zijn verzoek. Eerst en vooral wilde hij zijn geweldige werk, dat van zijn grootvader, afmaken, maar hij wilde ook meer persoonlijke, afgelegen studieplekken voor zichzelf bouwen. Hij was zo verlegen dat hij liever meer tijd in privévertrekken doorbracht dan in de weelderige openbare ruimtes ontworpen door Lodewijk XIV.

Bekijk ook: het operagebouw van Versailles

Lodewijk XVI werd, net als zijn grootvader vóór hem, geboren in Versailles en besteeg op jonge leeftijd de troon. Een van de belangrijkste gebeurtenissen aan het einde van de 18e eeuw in Versailles was de vreugdevolle gelegenheid van zijn huwelijk met Marie-Antoinette, aartshertogin van Oostenrijk, in 1770. Het werd gehouden in Het koninklijke operagebouw , zoals blijkt uit de geschiedenis van het Paleis van Versailles .

In tegenstelling tot zijn grootvader bracht Lodewijk XVI het grootste deel van zijn tijd door in Versailles, waar hij talrijke projecten voor de verbetering van het interieur uitvoerde, terwijl hij zich in zijn privévertrekken wijdde aan de studie van een breed scala aan wetenschappen die hem bijzonder interesseerden. Lodewijk XV had het Petit Trianon gebouwd voor Mme de Pompadour, maar Mme du Barry had er eerst gewoond. In 1774 aanvaardde Marie-Antoinette de schenking van het landgoed door haar man en maakte het haar eigen.

U kunt ook kijken: Landgoed van Trianon in Versailles

Volgens de geschiedenis van het Paleis van Versailles overleefde dit paleis de Franse Revolutie relatief ongeschonden, ondanks het feit dat sommigen misschien liever hadden gezien dat zo’n prominent symbool van het monarchale systeem vernietigd werd. Nadat de koninklijke familie op 6 oktober 1789 naar de Tuilerieën was vertrokken, kon de dienst Koningsgebouwen beginnen met restauratiewerkzaamheden aan de plafondschilderingen van de Spiegelzaal, wat gênant zou zijn geweest om te doen terwijl het Hof aanwezig was.

Hoewel de Conventie had besloten dat het behoud van de voormalige koninklijke residenties aan de natie zou worden afgestaan, luidde de ineenstorting van de monarchie in augustus 1792 niettemin een periode van onzekerheid in. Zelfs nadat deze periode was verstreken, was er nog steeds enige discussie over de beste manier om gebruik te maken van de Zuidvleugel, die tijdelijk was bestemd voor wapenproductie voordat het werk naar de Grand Commun-gebouwen werd verplaatst.

Populair gelezen: Paleis van Versailles Spiegelzaal

In oktober 1789 vertrokken de koninklijke familie en hun hofhouding van Versailles naar Parijs, en die dagen waren voorgoed voorbij. Omdat hij heel goed wist hoe het paleis zou worden waargenomen, koos Napoleon in plaats daarvan voor het meer bescheiden Trianon, volgens de geschiedenis van het Paleis van Versailles . Hoewel paus Pius VII er in 1805 een bezoek bracht, duurde het tot Louis-Philippe in 1830 "Koning van de Fransen" werd, dat Versailles echt nieuw leven werd ingeblazen.

De nieuwe heerser van de Julimonarchie deelde een passie voor het verleden met zijn illustere familienaam, het Huis van Orléans. De koning besloot in 1833 een museum te bouwen "gewijd aan alle glorie van Frankrijk" om de verschillende facties in Frankrijk samen te brengen, van monarchisten tot republikeinen, loyalisten tot verraders en van conservatieven tot progressieven. Het museum, dat voor het eerst werd geopend in 1837, was gewijd aan de illustere episoden uit de Franse geschiedenis, vanaf de middeleeuwen tot het begin van de Julimonarchie.

Lees ook: Tips voor het paleis van Versailles